Klokkengieterij Petit en Fritsen
Sinds 1715 actief in de Nederlanden als klokkengieters. Eerst familie Petit, later Fritsen.
Sinds 1786 in Aarle-Rixtel
Sinds 15-9-1815 voert men de bedrijfsnaam: Petit en Fritsen. [1]
Gefuseerd:
Geschiedenis
De schuur
Volgens de ontlastbrief verhuist Hendrik Petit van Someren naar Aarle-Rixtel op 19-1-1786.
In 1810 blijkt de schuur in verval, en is het aantal orders toegenomen.
De Kerkstraat
Henricus Theodorus Petit koopt daarom aan aantal percelen akkergrond in de Kerkstraat met de predikantswoning ernaast erbij. [2]
Toen de klokkengieterij in de Kerkstraat zat, werd die in 1832 omschreven: De klokkengieterij is geplaatst in een ruim, goed stenen gebouw. Er is een smelttoren, werkhuis en bergplaats met een draaibank dat door een paard word aangedreven. [3]
In 1825 nam het bedrijf Petit en Fritsen deel aan een tentoonstelling in Arnhem.
Vanaf 1829 werden de klokken per schip vervoerd.
In 1851 gingen vader en zoon Fritsen naar de wereldtentoonstelling in Londen in het Crystal Palace.
In augustus 1906 werd een nieuwe klokkengieterij in gebruik genomen aan de linkerkant van het kanaal.
De klokkengieterij werd in 1931 een Naamloze Vennootschap. [4]
In 1934 werd door de crisisjaren faillissement overwogen. De curator bereikt een accoord. [5]
De N.S.B. klok. [6] In 1936 ontving Petit en Fritsen een opdracht van Anton Mussert, de leider van de politieke partij N.S.B. om een 3000 Kg zware luidklok te maken. Men wilde die aanbieden aan Herman Goering ter gelegenheid van het 5 jarig bestaan van de N.S.B. Fritsen kwam hierdoor in gewetensproblemen. Hierop vroeg hij advies aan pastoor Koenen die hem doorverwees naar bisschop Diepen. De bisschop gaf toestemming, de klok werd gemaakt.
Had in 1939 telefoonnummer 3. [7]
In mei 1942 had de fabriek het brons aan de Duitsers afgestaan. Daarvoor werden enkele klokken uit voorzorg begraven. [8]
Op last van de Duitse bezetter werd de fabriek gesloten en moesten de werknemers zich melden bij het gewestelijk arbeidsbureau.
Materiaal van de fabriek werd in beslag genomen voor de productie van munitie en kanonnen.
Op 23-9-1944 werden in de gieterij geallieerde soldaten ingekwartierd, er stonden allerlei trucks en legervoertuigen. [9]
Op 19-3-1945 werd de Klokengieterij weer vrijgegeven.
Pas op 9 oktober 1945 worden er weer klokken gegoten. De eerste is bestemd voor de Heilige Antonius van Paduakerk in Tilburg.
De tweede na de oorlog is op 3-11-1945
Op 6-9-1949 bezocht Prins Bernhard de klokkengieterij. De prins werd een speciaal klokje aangeboden. De prins plaatste zijn handtekening in het eregastenboek. [10]
In 1952 werd in de Verenigde Staten een verkoopkantoor gevestigd.
In 1952 werd een vormhal en constructiehal gebouwd. In de constructiehal was ook het kantoor en de tekenkamer. [11]
Petit en Fritsen was aanwezig op de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958.
Petit en Fritsen hebben de klok gemaakt die jaarlijks gebruikt word bij de oorlogsjerdenking op de Waalsdorpervlakte. De klok werd op 30-4-1959 overhandigd aan de gemeente Den Haag. [12]
In juli 1960 werd het 300 jarig bestaan gevierd, hierbij werd carillon aan de gemeenschap aangeboden. Die kwam in de kerktoren hangen. [13]
Directie
1 Jean Francois Petit
2 tot 1745 Joseph Petit (1689-1745)
3 1745-1786 Alexius Petit (1720-1801)
4 1786-1815 Hendricus Theodorus Petit (1751-1815)
5 1815-1873 Peter Hendrikus Fritsen
6 1873-1903 Alexius Engelbertus Fritsen (1822-1903)
7 1903-1951 Hendrikus Fritsen
8
Locaties
1 Ong. 1724 tot 1778 Huize de Donck in Someren. [14]
2 19-1-1786 tot 1811 Schuur aan de kapellaan
3 1811-1879 Bijgebouwen bij predikantswoning in de Kerkstraat
4 1875-1906 Klokkengieterij aan de rechterzijde van de Zuid-Willemsvaart met woonhuis genaamd Huize Nieuw-Rixtel
5 1906 tot Nieuwe klokkengieterij in 1906 met huis.(aan de linkerzijde van de Zuid-Willemsvaart) Klokkengietersstraat 1.
Personeel
1938: 3 werknemers
1945: Martien van de Kerkhof, Marinus de Jong, Antoon van Lierop, Johan van Dinther, Karel de Jong. [15]
1955: 70 medewerkers [16]
1960: 80 medewerkers [17]
Bronnen
- ↑ Geschiedenis van een klokkengietersgeslacht, Nol van Roessel, 1988 blz 23
- ↑ Geschiedenis van een klokkengietersgeslacht, Nol van Roessel, 1988 blz 24
- ↑ Tabel 5 kadaster 1832
- ↑ Boek:Wijka-Wijkb-Wijkc Heemkundekring Barthold van Heessel 2004 blz 31
- ↑ Boek:Oorlogsjaren in Aarle-Rixtel 1994 blz 9
- ↑ Boek:van Ricstelle tot Aarle-Rixtel. Jean Coenen 1992. blz 156
- ↑ Boek:Oorlogsjaren in Aarle-Rixtel 1994 blz 27
- ↑ Boek:van Ricstelle tot Aarle-Rixtel. Jean Coenen 1992. blz 163
- ↑ Boek:Aarlese mensen 2012 blz 182
- ↑ Boek:Aarlese mensen 2012 blz 182
- ↑ Boek:Aarlese mensen 2012 blz 183
- ↑ Boek:Aarlese mensen 2012 blz 188
- ↑ Boek:Aarlese mensen 2012 blz 183
- ↑ Geschiedenis van een klokkengietersgeslacht, Nol van Roessel, 1988 blz 18
- ↑ Boek:Aarlese mensen 2012 blz 182
- ↑ Boek:Aarlese mensen 2012 blz 1872
- ↑ Boek:Aarlese mensen 2012 blz 183